In een klein dorpje is alles goed. De mensen weten wat ze aan elkaar hebben. Families kennen elkaar al generaties lang. Dat geeft rust en vertrouwen. Hier stappen de mensen in bed zonder de deur op slot te draaien. Tot er een schaduw over de kleine gemeenschap valt. Er wordt ingebroken. En dan zijn de poppen aan het dansen. Onheil volgt. Geruchten worden verdenkingen en verdenkingen worden beschuldigingen. Tot de dader wordt gevonden, zal het nooit weer worden zoals het was.
Een groep mensen, een gemeenschap, kan zomaar een eigen wereld creëren: De meningen van de individuen in die gemeenschap vormen met elkaar een eigen sociale context. Los van waarheid, voortgekomen uit een neiging tot zelfbehoud. Wie heeft er gelijk…? En waar kan zoiets toe leiden?
Regisseur Jos van Kan maakte vorig jaar bij Tryater In Leafde en Brekber.